چرا کیفیت شبکه نمایش خانگی نزول کرده است؟ / سریال‌هایی با متوسط قیمت ۵ میلیارد برای هر قسمت

شبکه آنلاین نمایش خانگی که در دوران شیوع کرونا به عنوان پایان دهنده به عصر سینما توسط برخی ناظران خوانده می‌شد، اکنون به شدت از دوران اوجش فاصله گرفته و تولیدات این بستر به خصوص در ایران با افت کیفی محسوسی همراه شده که علتش، ریزش چشمگیر مشترکان این بسترهای نوظهور عرضه محتواهای تصویری است.

به گزارش «تابناک»؛ سه سال پیش، زمانی که قرنطینه‌ها مصرف‌کنندگان را مجبور می‌کرد تا فعالیت‌هایشان را آنلاین انجام دهند، به نظر می‌رسید که عصر طلایی برای تجارت الکترونیک آغاز شده و به طور خاص سرمایه‌گذاران نسبت به گسترش سریع وی او دی ها و فرارسیدن غروب سینما سخن به میان آوردند؛ مساله‌ای که حتی موضوع نشست اتحادیه تهیه کنندگان در اولین دوره جشنواره کن در دوران ظهور کرونا بود و آنها نیز چنین افقی را تصور می‌کردند؛ بنابراین، سرمایه‌های کلان با خوش‌بینی متقاعد شده‌اند که باید برای تصاحب سریع این عرصه به این سمت و سو سوق یابند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

امروز آن روزهای پر هیاهو مانند یک خاطره دور به نظر می‌رسد و نه تنها در ایران بلکه در دنیا نیز شاهد کاهش چشمگیر رشد بسترهای تجارت آنلاین به ویژه شبکه نمایش خانگی هستیم که به عنوان جایگزین بسترهای فیزیکی رشدی جنون آمیز را در دوران قرنطینه تجربه می‌کرد. هرچند وضعیت سالن‌های سینما در ایران همچنان خوب نیست و تنها برخی کمدی‌ها ظرفیت بازگشت سرمایه و سوددهی را دارند، در دنیا اوضاع بهتر است و شاهد فروش چند صد میلیونی تا میلیارد دلاری فیلم‌های سینمایی هستیم و تماشاگر به شکل محسوسی به سالن‌های سینما در سراسر دنیا بازگشته است. بخشی از این تماشاگران ترجیح داده‌اند اشتراک‌هایشان را در یک یا چند وی او دی تمدید نکنند و سبد خریدشان را با بلیت سینما پرکنند.

به همین دلیل ریسک تولید افزایش یافته است، به خصوص در ایران که برآورد می‌شود مجموع مشترکان شبکه نمایش خانگی چیزی بیش از یک میلیون نفر است. هرچند هزینه اشتراک همین تعداد مشترک به همراه هزینه پهنای باندی که وی او دی‌ها بابت تماشای فیلم‌ها توسط کاربران از شرکت‌های مخابراتی می‌گیرد، رقمی چند هزار میلیارد تومانی را شامل می‌شود، اما هزینه تولیدات به شدت رو به فزونی است و سریال‌ها معمولاً با متوسط قیمت پنج میلیارد تومان برای هر قسمت تولید می‌شود که برای سازندگان ۴ تا ۴.۵ میلیارد تومان هزینه در بردارد. در واقع اگر یک وی اوی دی مداوم سه سریال اختصاصی در هفته پخش کند، هر هفته ۱۵ میلیارد تومان و هر ۶۰ میلیارد و هر سال ۷۸۰ میلیارد تومان فقط برای این سه سریال دستمزد پرداخت می‌کند؛ این جزو حجم بالای دوبله‌هایی است که وی او دی انجام داده و منتشر می‌کنند.

با توجه به شرایط اقتصادی، وی او دی‌ها امکان افزایش چشمگیر اشتراک را ندارند، چون در این صورت، تعداد مشترکین‌شان به شکل محسوسی ریزش خواهند داشت و بخشی از این مشترکین به دانلود این سریال‌ها از تلگرام و دیگر بستر‌ها بدون پرداخت حق اشتراک سوق خواهد یافت. به همین دلیل وی او دی‌ها به سراغ محتوا‌های ارزان‌تر رفته‌اند که مخاطب نسبت به آن اقبال نسبی نشان می‌دهد، نظیر ناتو، مافیا، پدرخوانده، ضد که عمدتاً با بازیگران ارزان و درجه دو تولید شده و برنامه‌هایی، چون آوای جادویی، صداتو، آن ساید، نیمه شب و وقت خواب که برای دفع الوقت نیز کارآمدی ندارند. افت کیفیت سریال‌ها و پخش سریال‌هایی، چون سیاه چاله، حیثیت گمشده، عقرب عاشق و پدر گواردیولا نیز تلاش برای تولیدات ارزان‌تر با تکیه بر عوامل مقابل دوربین ارزان‌تر و بازیگران گرانقیمت و مطرح کمتر است.  

اگر فشار‌های اقتصادی، قدرت خرید مردم را کاهش دهد، قاعدتاً آمار مشترکین شبکه نمایش خانگی نیز افت بیشتری خواهد داشت که این افت بیشتر، بر قدرت وی او دی‌ها برای سفارش و خرید سریال‌های پربازیگر و باکیفیت نمایش خانگی تاثیر خواهد گذاشت و این افت کیفیت تشدید و منجر به ریزش بیشتر مخاطبان خواهد شد؛ بنابراین، به نظر می‌رسد دورنمای شبکه نمایش خانگی محسوس به شرایط اقتصادی کشور وابسته است و اگر اوضاع از این بدتر شود، دست کم برخی رقبای تازه نفس خیلی زود عرصه را ترک خواهند کرد و حاشیه نشین گود رقابت خواهند شد.

منبع: تابناک

کلیدواژه: گرمایش جهانی سامانه سماح پیاده روی اربعین اربعین انتخابات مجلس شبکه نمایش خانگی مجله اکونومیست تجارت الکترونیک اقتصاد فرهنگ وی او دی گرمایش جهانی سامانه سماح پیاده روی اربعین اربعین انتخابات مجلس شبکه نمایش خانگی میلیارد تومان او دی ها سریال ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.tabnak.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «تابناک» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۴۴۶۳۲۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

شیدا یوسفی بازیگر «زودیاک»: دوستداران قصه‌های واقعی رئالیتی‌شوها را می‌بینند

شیدا یوسفی که تجربه بازی در سینما، تلویزیون، تئاتر و شبکه خانگی را در کارنامه‌اش دارد، پیش از شروع فعالیت حرفه‌ای خود در سینما و تئاتر در حوزه منشی صحنه مشغول بوده و نخستین تجربه حرفه‌ای خود و بستر معرفی‌اش به جامعه را سریال «ممنوعه» می‌داند.

این هنرمند پس از حضور در تلویزیون، وارد پلتفرم‌های شبکه خانگی شده و تا امروز در رئالیتی‌شوها و سریال‌های مختلفی نقش‌آفرینی کرده و بازیگری را به صورت حرفه‌ای دنبال می‌کند. حضور او در فصل دوم گیم‌شوی «زودیاک» بهانه‌ای شد تا با او به گفت‌وگو بپردازیم.

چه شد در گیم‌شوها حضور پیدا کردید؟ 

این روزها بازی مورد علاقه‌ام مافیاست. نخستین باری که بازی در «شب‌های مافیا» را تجربه کردم، شرکت‌کنندگان برنامه فقط خانم‌ها بودند که با یک ماه تمرین، بازی را یاد گرفتم. از آن زمان هم در همه مسابقات مافیا حاضر بودم. از سری اول «زودیاک» به بعد هم، هفته‌ای دو بار جدا از تمرینات با بچه‌ها جمع می‌شویم و بازی می‌کنیم و این بازی برایم بسیار جذاب شده در حدی که گاهی در دورهمی‌های خانوادگی حوصله‌ام سر می‌رود و دوست دارم با دوستانم مافیا بازی کنم.

با کدام فیلم یا سریال به مردم معرفی شدید؟

به نظر خودم سریال «ممنوعه» سبب معرفی من به مردم شد که نخستین کارم در شبکه خانگی بود. در این سریال جزو نقش‌های اصلی بودم که سبب شد بیشتر دیده شوم. البته طبق تجربیات من تا امروز، مخاطبان صداوسیما و نمایش خانگی دو دسته کاملاً مجزا از هم هستند. به عنوان مثال در شهرستان‌ها جوانان من را به واسطه حضورم در «شب‌های مافیا» یا «مافیا زودیاک» و حتی «ممنوعه» که تماماً تولید شبکه نمایش خانگی هستند می‌شناسند اما افراد مسن‌تر به واسطه نقشم در سریال‌های صداوسیما با من آشنا هستند.

شما در صداوسیما هم سابقه حضور در سریال‌های پرمخاطبی مثل «نون‌خ»، «بچه مهندس» و آثار دیگر را دارید، به عنوان یک بازیگر، حضور در صداوسیما برای شما دلنشین‌تر است یا در نمایش خانگی؟

هر کدام از این مدیوم‌ها مزایای خوش را دارد، اما مسائلی هست که شاید در هیچ کجای دنیا از لحاظ مناسبات دغدغه بازیگران نباشد مثلاً طراحی لباس یا گریم در صداوسیما بسیار سختگیرانه است اما در شبکه نمایش خانگی بازیگران فضای آزادتری دارند. بازی در محصولات پلتفرم‌های نمایش خانگی جذابیت خودش را دارد. مخاطب ایرانی این روزها درگیر برنامه‌ها و سریال‌های خانگی شده و مورد پسندش است حتی به نظرم در جامعه امروز مردم به حدی دغدغه فکری دارند که سریال‌های طولانی را پس می‌زنند و به دنبال مینی‌سریال‌ها می‌روند و آن‌ها را راحت‌تر می‌پذیرند.

تکرار ساخت رئالیتی‌شو در مورد بازی مافیا مخاطب را خسته نمی‌کند؟

شخصاً «زودیاک» را از تمام بازی‌های مافیا بیشتر دوست دارم و فکر می‌کنم کسی که بازی مافیا را دوست داشته باشد درگیر این سناریو و این برنامه می‌شود. یکی از جذابیت‌های این بازی این است که حتی اگر بازیکن حرفه‌ای هم باشید، ممکن است در روند بازی دچار اشتباه‌های جبران‌ناپذیری بشوید که این دقیقاً مثل زندگی ماست که سراسر تجربه است و قطعاً از اشتباهاتمان درس بیشتری می‌گیریم. ضمن اینکه مافیا بازی خسته‌کننده‌ای نیست زیرا حتی در جمع‌های خصوصی هم هیچ وقت دست‌ها تکراری نمی‌شود و همیشه بازی‌ها و اتفاق‌های جدید رخ می‌دهد.

از طرفی هم فکر می‌کنم بازی خانم‌ها و آقایان با یکدیگر روند برنامه را بهتر کرده چون معمولاً در بازی، خانم‌ها کمتر به هم اعتماد می‌کنند یا با هم تعارف و رودربایستی دارند اما زمانی‌ که در بازی خانم‌ها و آقایان کنار هم حضور دارند، بازی حرفه‌ای‌تر می‌شود. همچنین حضور شخصیت‌های معروف ورزشی یا اهالی موسیقی در برنامه، مخاطبان برنامه را بیشتر کرد. «زودیاک» بستری برای مخاطب ایجاد کرد تا رفتار و احساس افراد مورد نظر را ببیند و آن را حس کند.

در گذشته بسیاری از هنرمندان با این تفکر که حضور در رئالیتی‌شو می‌تواند آینده شغلی آن‌ها را تهدید کند در این برنامه‌ها شرکت نمی‌کردند، امروز این تصور چقدر تغییر کرده است؟

برای پاسخ به این پرسش از خودم مثال می‌زنم، من در حوزه بازیگری تحصیلات آکادمیک دارم و قطعاً شغل خودم را بازیگری می‌دانم اما دوست دارم در برنامه‌های اینچنینی نیز حضور داشته باشم. برنامه‌های رئالیتی‌شو جذابیت‌های خاص خود را دارند که علاوه بر سرگرمی و جذابیت، از لحاظ اقتصادی نیز برای شرکت‌کنندگان قابل توجیه است که با توجه به وضعیت خود مجاب به حضور در این برنامه‌ها بشوند. گذشته از این مسائل، همان طور که خانم «شبنم مقدمی» در رئالیتی‌شو «صداتو» به عنوان داور حضور دارد یا «محسن کیایی» به عنوان مجری به این برنامه می‌آید، به همین صورت تمام بازیگران کم‌کم به سمت این برنامه‌ها خواهند آمد زیرا رئالیتی‌شوها معمولاً مورد پسند مردم واقع می‌شوند و مگر غیر از این است که ما بازیگران یکی از اهداف اصلیمان سرگرم کردن مردم و ساخت اوقاتی خوش است؟ مثلاً مردم در برنامه «صداتو» به صدای یک شخص عادی که در نانوایی کار می‌کند اما صدای خوبی دارد و آواز می‌خواند گوش می‌کنند و لذت می‌برند، بنابراین کسی که دوست دارد قصه بشنود تماشای برنامه‌های رئالیتی‌شو را انتخاب می‌کند.